Inleiding

Men zegt wel eens dat je soms eerst iets waardevols moet verliezen, om het daarna bij terugvondst pas op haar volle waarde te kunnen schatten. Zo lijkt het te gaan met de klassieke Romeinse Mis-liturgie, waarvan men dacht dat zij bijna totaal verdwenen was, maar die nu door steeds meer katholieken wordt herontdekt. In de haar overgeleverde liturgie bezit de kerk een rijkdom van onschatbare waarde. Over honderden jaren heeft zij de gemeenschappelijke cultuur van het avondland mee vorm gegeven.

De volgende verklaring van de Heilige Mis heeft geenszins de pretentie om een liturgisch-wetenschappelijke verhandeling te zijn. Haar doel is veel meer om op eenvoudige wijze het verloop van de Heilige Mis en de rite te verduidelijken, om zo de betekenis van haar tijdloze schoonheid te ontvouwen en haar geestelijke inhoud aan te bieden. Zij wil voor de lezers een aansporing zijn om zelf de schat te nemen en steeds dieper in haar door te dringen, in de onmetelijke rijkdom van de katholieke traditie.

Liefde veronderstelt kennis, want hoe kan men liefhebben wat men niet kent? Ook de Heilige Mis moet men eerst een klein beetje kennen om van haar te gaan houden. Wie begonnen is haar lief te hebben, wordt door deze liefde gevoed, om zich steeds meer te gaan inspannen voor een steeds dieper wordende begrip van de godsdienstige riten. Hoe beter men haar kent, des te gemakkelijker en vruchtbaarder kan men haar mee voltrekken.