Pinksterbedevaart
van Notre-Dame van Parijs naar Notre-Dame van Chartres
De schoonheid van de Kerk
De Kerk is het Mystieke Lichaam van Christus, Eén, Heilig, Katholiek en Apostolisch. Zij is één, de strijdende en pelgrimerende Kerk hier op aarde, de lijdende Kerk louterend wachtend om toegelaten te worden, en de triomferende Kerk verenigd bij de Heer in het Hemels Paradijs. De Kerk is één met Zijn Hoofd, Christus. De Kerk is als een diamant in vele facetten geslepen, zij blinkt en schittert, zij weerkaatst het Licht van de Heer dat in de veelheid van facetten de diamant doet flonkeren, zo helder en zo schoon.
Elke Heilige is als een facet, die schittert in het Licht van Christus. En elk facet van deze diamant toont een facet van de Heiligheid van de Kerk, van de Goddelijke Rechtvaardigheid en Barmhartigheid. Zij tonen stuk voor stuk de Schoonheid van de Goddelijke Leer die Hij door de Kerk aan de wereld aanbiedt. En wij, de strijdende Kerk, wij mogen deel uitmaken van deze diamant. Wij vormen één geheel met de Heiligen, die ons zijn voorgegaan, één geheel met de lijdende en de triomferende Kerk. Moge de schoonheid van deze Heiligen op ons, de strijdende Kerk, afstralen en mogen wij met de hulp van Zijn Genade naar hun voorbeeld net zo flonkeren als zij.
De Sacramenten, die Hij door de Kerk aan de mensheid aanbiedt als hulpmiddel ter heiliging. Ja, zo lief heeft God de mens, dat Hij Zijn Zoon heeft geofferd. Christus heeft Zichzelf voor ons gegeven, geofferd en wil in het Allerheiligste Sacrament voor altijd bij ons zijn. Hoe schitteren hier door de Sacramenten de vele facetten van de diamant die Hij door zijn Kerk om niets uitdeelt aan hen die Hij tot zich getrokken heeft.
Hoe verlicht de Goddelijke Leer, de Waarheid, deze diamant. Een Leer die de mens optilt tot volwaardige wezens met ziel en lichaam, die de mens uit de slavernij van de zonde trekt, die de mens tot heer en meester maakt in plaats van een slaaf van zijn lichamelijke lusten.
Hoe groots is de fonkeling van de liefde, nederigheid en gehoorzaamheid die de H.Familie over ons en over de maatschappij uitstraalt. In de H.Familie met St.Jozef als hoofd heeft Hij ons een voorbeeld gegeven hoe een mens, binnen de eenvoud en onder de bescherming van het gezin tot een gezonde volwassenheid opgroeit, en die tegelijkertijd ook een groei is tot een ongekende wijsheid.
Dit voorbeeld dienen we als gelovige gezinnen heden ten dage nog steeds aan de wereld te geven. Als haarden van levend en stralend geloof staan deze gezinnen vaak eenzaam in een wereld, die vreemd tot zelfs vijandig tegenover hen staan. In het gezin zijn de ouders verantwoordelijk door woord en voorbeeld voor de kinderen, de eerste Geloofsverkondiging vindt hier plaats. Hier is de ruimte voor de kinderen waar een eigen roeping kan groeien. Dit is de bevoorrechte plaats waar het in de doop verleende algemene priesterschap van vader, moeder en kinderen kan worden uitgeoefend “in het ontvangen van de sacramenten, in het gebed en de dankzegging, in de getuigenis van een heilig leven”.
Hier leert men ook de volharding en de vreugde in het werk, de broederliefde, de edelmoedigheid en de opofferingsgezindheid. Hier leert het kind ook het herhaald moeten vergeven als ook de goddelijke Eredienst.
Het gelovige gezin is als prototype van de maatschappij het voorbeeld en een leerschool voor de maatschappij. Zij is de hoeksteen van de maatschappij.