Pinksterbedevaart
van Notre-Dame van Parijs naar Notre-Dame van Chartres
“De Waarheid geleerd door de Kerk kan alleen worden ontvangen door een hart dat puur, nederig en trouw is”
(Fr Emmanuel)
De Kerk pelgrimeert in de Geest van Calvarië, het Kruis dragend. Zij strijdt door, verkondigend gaat zij door met vallen en opstaan. Het is Haar missie te onderwijzen dienstbaar voor het Heil der mensheid. Want “… zo Lief heeft God de wereld …” Hij wil dat alle mensen gered worden.
En toch ….. We zien daar de tegenstelling tussen Abel en Kaïn, tussen Noach en de rest van de Wereld. We zien hoe Abraham werd uitverkoren geheel alleen uit de rest van de wereld en ten slotte wanneer we opzien naar het Kruis horen we hoe de éne moordenaar heden nog met Christus verenigd wordt, dit in tegenstelling tot de andere moordenaar.
Ja, het is als een rode draad door de gehele Heilsgeschiedenis heen dat de mens van goede wil wordt uitverkoren, terwijl de mens met een kwade wil wordt afgewezen. Het is de mens van goede wil, die luistert naar Zijn Stem. Het is deze mens, die uit liefde tot de Waarheid en Gerechtigheid handelt. Die in Barmhartigheid uit Liefde tot zijn naaste handelt. Die de Waarheid en Gerechtigheid zoekt, niet ten eigen bate maar omwille van de Waarheid en Gerechtigheid. Het is precies deze mens van goede wil die met een puur hart open staat voor de verkondiging door de Kerk: de Heilige Schrift en Traditie. De verkondiging van de Weg, de Waarheid en het Leven, het door Christus verkondigde Evangelie.
Hij is het die door de puurheid van zijn hart de Waarheid en Gerechtigheid zoekt en niet zichzelf. Hij stelt niet zijn eigen ik, zijn eigen idee op de voorgrond. Hij weet in alle nederigheid zichzelf weg te cijferen. Dit maakt hem niet alleen tot luisteraar, maar maakt hem ook ontvankelijk om Christus’ Boodschap in haar volle omvang te accepteren. Ja, zelfs onder de moeilijkste omstandigheden, dwars tegen de algemene mening van de eigen omgeving en de wereld in.
Echter na deze eerste, wat men kan noemen, intellectuele acceptatie, komt het er op aan trouw te zijn en te blijven aan de Boodschap van Christus. Het Evangelie dient vervolgens ook daadwerkelijk beleefd en doorleefd te worden. Zij dient in daden omgezet te worden. In daden van Liefde, Barmhartigheid en Gerechtigheid. Een intellectuele acceptatie van het Evangelie zonder Liefde is als schallende bekkens, als holle vaten.
Immers met het ontvangen van de Boodschap en de acceptatie van het Geloof behoort men door het Doopsel tot de Kerk, het Mystieke Lichaam van Christus. Men neemt deel aan de pelgrimage van de Kerk in de Geest van Calvarië. Het komt dan aan op het volharden onder de druk van het Kruis.