Pinksterbedevaart
van Notre-Dame van Parijs naar Notre-Dame van Chartres
Presentatie van de Pelgrimage
Wij lopen hier als pelgrims geleid door onze H.Moeder, Notre-Dame de Chrétienté, van Parijs naar Chartres als uitdrukking van de pelgrimage van de Kerk. Een pelgrimstocht, die startte met het Kruis van Christus op Calvarië. Wij lopen nu slechts 105 km in drie dagen. Doch dit zijn 105 km, die geheel doordrongen dienen te zijn met de Geest van Calvarië. Een Bedetocht, waarin wij verenigd met zijn Kruis, Hem navolgen in Zijn pelgrimstocht op aarde naar Calvarië. Dat wij mogen volharden in deze navolging opdat we eens met Hem voorgoed verenigd zullen zijn. Volharden op weg naar het Hemelse Jeruzalem.
Wij zullen deze komende drie dagen lopen met de Heer. Dit is niet alleen afzien van alle luxe, waarmee een hedonistische wereld ons omringt. Dit is vooral de versterving en boetedoening, waarmee we een steentje mogen bijdragen aan het zware Kruis op weg naar Calvarië. In versterving en boete, jezelf tegenkomen in de pijnen van vermoeidheid, blaren en andere oorzaken. In deze Geest zien wij op naar Christus aan het Kruis. Wij staan daar samen met Zijn H.Moeder Maria en de H.Apostel Johannes onder het Kruis. Hier aan het Kruis heeft Hij zijn taak volbracht, heeft Hij onze zonden op zich genomen en uitgeboet. En nadat Zijn Bloed uit Zijn Lichaam was gestroomd, werd Zijn H. Lichaam in de armen van Zijn Moeder gelegd. Hier op Calvarië werd de H.Kerk, het Mystieke Lichaam van Christus, niet alleen geboren maar gelijktijdig ook verenigd met Zijn Moeder.
Waarom dit thema
Wanneer we naar het leven van de heiligen kijken, en ook naar het leven van alle eerlijke mensen, valt hun nederige houding tegenover, en hun vertrouwen in onze Heilige Moeder de Kerk op. Het is onze Moeder de Kerk die ons de waarheid leert, en vooral ook sinds de Middeleeuwen is het de Kerk die zorg heeft gedragen voor de zieken in haar ziekenhuizen, de noodlijdenden heeft geholpen in haar liefdadigheidsinstellingen, en de zielen troost heeft geboden door middel van de sacramenten en de hoop op het eeuwig leven. Door de eeuwen heen is Zij het die over de hele wereld trekt om zielen te helpen en hoop te bieden aan hen die dit nodig hebben.
Vandaag zien we dikwijls, ook onder gedoopten, een kritische houding tegenover de leer van de Kerk. Zelfs onder de leden van de Kerk zijn er die zekerheden in twijfel trekken. Vooral in de moderne media overheerst het relativisme, een op de politiek gerichte wetenschap die gebruikt wordt om twijfel te zaaien over de bronnen van ons geloof. ‘Politieke correctheid’ wordt ons opgedrongen, de arrogantie van een secularisme dat zichzelf in staat acht om God uit te bannen en op een sluwe manier richtlijnen uitvaardigt die niet berusten op de Goddelijke Wet, waarbij de morele wetten die gericht zijn op het menselijk geluk worden verworpen.
In deze context is het actueel dat onze pelgrimage dit jaar in het teken staat van een eerbetoon aan onze Moeder de Kerk, Eén, Heilig, Katholiek en Apostolisch
Het Evangelie van Sint Matteüs eindigt met de woorden van Onze Heer:
Ga, en maak alle volkeren tot leerling; doop hen in de naam van de Vader, de Zoon en de heilige Geest, en leer hun alles onderhouden wat Ik jullie geboden heb. Weet wel, Ik ben met jullie, alle dagen, tot aan de voleinding van de wereld. (Matteüs 28:19-20)”