Pinksterbedevaart
van Notre-Dame van Parijs naar Notre-Dame van Chartres
De Kerk werd geboren aan het Kruis; onze pelgrimage is in de geest van Calvarie
Kom, Heilige Geest, vervul de harten van Uw gelovigen en ontsteek in hen het vuur van Uw liefde.
Zend Uw Geest uit en alles zal herschapen worden
En Gij zult het aanschijn van de aarde vernieuwen.
Laat ons bidden
God, Gij hebt de harten van de gelovigen door de verlichting van de Heilige Geest onderwezen;
geef dat wij door die Heilige Geest de ware wijsheid mogen bezitten en ons altijd over Zijn vertroosting verblijden.
Met Maria, Mater dolorosa (moeder van smarten), staan we in de schaduw van het kruis en wenen we met haar over wat Jeruzalem is aangedaan en over de zonden van de wereld. We staan met haar stil bij Calvarië en zien het bloed en water komen uit de wonde van haar Zoon. In het bewustzijn wat de verschrikkelijke consequenties zijn van de zonden, zijn we getroffen door het berouw over onze eigen zonden en over de zonden van de kinderen van de Kerk van alle eeuwen. O Maria, ontvangen zonder zonden, help ons op de weg van de bekering.
Het Kruis dat zo diep geworteld ligt in de Persoon van Christus, dat het niet te scheiden is van Zijn roeping, van Zijn werk dat Hij kwam doen en de woorden die Hij sprak. Het Kruis was niet een fatalistisch lot dat hem voor de toekomst wachtte. Het Kruis doordrong Zijn Persoon volledig. Terwijl niets menselijks voor Hem vreemd was, was Hij in volle vrijheid voor het Kruis was geboren. Het Kruis was Zijn opdracht, Zijn bestemming, daar was hij voor geboren. Het was absoluut onafwendbaar, dat, in de wereld als deze, alleen de Heiligheid van Jezus tot dit Kruis kon komen. Christus Zelf kwam in de volheid van de tijd en nam het Kruis op als het Lam dat geslacht werd: het Paaslam.
Door dit Kruis heeft Christus de weg naar het eeuwig Leven voor de mensheid heropend. Zoals het bloed van het paaslam leidde tot de uittocht van het volk van Abraham, Izaäk en Jacob – het volk van God – uit Egypte, het land van slavernij, zo leidde het Bloed van Christus, het Paaslam, tot de uittocht van het nieuwe volk van God uit het land van de slavernij der zonde. Het is dit Bloed dat uit de Zijde van Christus vloeide waardoor het nieuwe Volk in gemeenschap met God, Zijn Kerk, is geboren om uit het land der slavernij te worden geleid.
Evenals dat het joodse volk na de uittocht uit het land der slavernij eerst gezuiverd moest worden door een barre tocht door de woestijn alvorens zij geleid door Jaweh het beloofde land in bezit kon nemen, gaat de Kerk, het nieuwe Volk van God, onder leiding van onze Lieve Heer haar pelgrimstocht door de woesternij van de wereld alvorens aan het einde der tijden het beloofde land binnen te gaan. Een Pelgrimage door de wereld onder leiding van Christus zelf. Hij heeft ons daartoe aan het Kruis Zijn Moeder, de H. Maagd Maria, tot onze Moeder gegeven, Haar in de Hemel opgenomen en tot Koningin gekroond. Daarom heeft Hij ons de H.Kerk onder leiding van de H.Geest en voorzien van de nodige Sacramenten gegeven.
En daar lopen wij nu als pelgrims geleid door onze H.Moeder, Notre-Dame de Chrétienté, door de straten van Parijs richting Chartres als uitdrukking van de pelgrimage van de Kerk. Een pelgrimstocht, die startte met het Kruis van Christus op Calvarië. Wij lopen nu slechts 105 km in drie dagen. Doch dit zijn 105 km, die geheel doordrongen dienen te zijn met de Geest van Calvarië. Een Bedetocht, waarin wij verenigd met zijn Kruis, Hem navolgen in Zijn pelgrimstocht op aarde naar Calvarië. Dat wij mogen volharden in deze navolging opdat we eens met Hem voorgoed verenigd zullen zijn. Volharden op weg naar het Hemelse Jeruzalem.