terug

41. De katholieken passen het verbod: “Gij zult niet doodslaan,” heel consequent toe bij het beoordelen van abortus provocatus. Maar zij zijn ineens veel minder consequent, als het over een oorlog gaat. Dan zeggenen de geestelijken zelfs de wapens, die doden en verwonden. En dat terwijl Christus nog wel tot Petrus zei: “Steek uw zwaard in de schede; want allen die het zwaard trekken, zullen door het zwaard omkomen” (Mt. 26, 52).

Volgens de katholieke leer kan men de oorlog, hoe vreselijk die ook mag zijn, niet zonder meer goed of slecht noemen; er kunnen rechtvaardige en onrechtvaardige oorlogen zijn. Een oorlog kan gerechtigd en gewettigd zijn, zeker een verdedigingsoorlog. Wel mag de oorlog slechts als uiterste middel en alleen tot redding van de levensbelangen van de Staat worden aangewend, en moeten eerst alle andere middelen uitgeput zijn.
Als de katholieke leer dit zegt, kan men niet antwoorden, dat zij inconsequent is en nu het vijfde gebod ineen s heel anders uitlegt. Want het verbod om te doden slaat niet op een rechtvaardige oorlog. Dat blijkt alleen al hier uit, dat dezelfde God, Die dit gebod op de Sinaï gaf, verschillende malen aan de joden gebood om oorlog te voeren tegen de Canaänieten.
Ieder mens is dus verplicht mee te helpen om een oorlog zo mogelijk te voorkomen. Maar als de wettige regering van zijn land besluit, dat nu alle andere middelen gefaald hebben en naar het uiterste middel moet worden gegrepen, dan moet hij onder de wapenen komen om voor zijn land te vechten. Want hij zal maar zelden kunnen beoordelen, of de regering gelijk heeft of niet, al was het alleen maar, omdat hij de feiten niet voldoende kent.
Dan komt dus het zegenen van de wapens aan de orde. En daarbij moeten we op twee dingen letten: Ten eerste dienen de wapens niet alleen om te doden en ellende te brengen, maar ook om een goede zaak met gewettigde, zij het uiterste middelen te verdedigen.
Ten tweede gaat het niet alleen om de wapens zelf, maar ook en nog veel meer om de mannen, die ze moeten hanteren en bedienen. Die worden eigenlijk gezegend en niet zozeer de wapens. En die mannen worden gezegend, als ze een buitengewoon moeilijke en gevaarlijke plicht gaan vervullen en grote offers moeten brengen.
Als we het zegenen van de wapens zo bezien, ziet het er toch wel wat anders uit!
En wat het aangehaalde woord van Christus tot Petrus betreft: dit moet men, zoals bij alle bijbelteksten, in zijn verband lezen om het goed te begrijpen. En dan zien we dit:
Christus wil vrijwillig de dood ingaan om zo de mensen te verlossen. Hij zou door legionen engelen verdedigd zijn, als Hij dat had gewild; maar Hij wilde niet. En nu trekt Petrus het zwaard en gaat dus tegen Christus’ wil in. Men ziet: dit alles heeft met oorlogsvoeren niets te maken.

Uit: de meest gemaakte moeilijkheden, door Prof. Felix Otten O.P. en Dr. C.F. Pauwels O.P.