terug

11. Christus heeft Zich op Calvarië eenmaal voor de mensen opgeofferd en daarmee de Verlossing bewerkt van alle mensen uit alle tijden en plaatsen. Houdt nu de leer van de Katholieke Kerk over het Misoffer, dat nl. daarin Christus iedere dag opnieuw geofferd wordt, geen verloochening in van het Kruisoffer, alsof dit niet voldoende zou zijn geweest? En is deze leer niet in strijd met die van den Apostel Paulus in zijn Brief aan de Hebreeën?

We moeten vooropzetten, dat het H. Misoffer zeker een verloochening van het Kruisoffer zou zijn, wanneer de Mis een ander offer zou zijn dan het Kruisoffer. Maar dat is volgens de kathoieke leer niet zo. De nederlandse catechismus zegt duidelijk, dat het H. Misoffer hetzelfde is als het Kruisoffer en alleen maar de wijze van offeren verschilt; dat is het antwoord op vraag 391, en zo leert ook het Concilie van Trente. Want dezelfde Christus, die zich op Calvarië op bloedige wijze voor de mensen opgeofferd heeft, offert zich op onbloedige wijze in de H. Mis op door de priester.
Het Misoffer zou ook een verloochening van het Kruisoffer genoemd kunnen worden, als het dezelfde bedoeling had; maar ook dat is niet het geval. Aan het kruis heeft Christus immers voor de mensen de Verlossing en alle genaden verdiend; in de H. Mis worden de reeds verworven verdiensten van het Kruisoffer op de mensen toegepast, aan hen toebedeeld; en dat is heel iets anders. En nu is het juist zo mooi, dat de H. Mis de mystieke herdenking -van het Kruisoffer is; zo wordt de gedachtenis daarvan onder de mensen levendig gehouden en daardoor precies worden de genaden, die door het Kruisoffer verdiend zijn, aan de mensen gegeven.
En dus is het Misoffer geen verloochening van het Kruisoffer. De teksten van St, Paulus, waarmee de protestanten willen bewijzen, dat er naast het Kruisoffer geen ander offer mag staan, vinden we in het negende hoofdstuk van de Brief aan de Hebreeën, vooral vers 12: "Christus ... is het heiligdom binnengegaan … door Zijn eigen bloed … ééns voor altijd" ; vers 25: "Ook droeg Hij zich niet meermalen op"; vers 29: "Zo is ook Christus één enkele maal geofferd." Maar hier maakt de Apostel een tegenstelling met de steeds herhaalde offers van de joden onder het Oude Verbond, waartegenover hij dan Christus' ene offer stelt, dat de Verlossing heeft gebracht; en deze teksten slaan dus helemaal niet op het Misoffer.En die leer van St. Paulus onderschrijven wij katholieken natuurlijk volkomen; want wij zeggen immers niet, dat het H. Misoffer nodig is om ons te verlossen. En de talrijke offers van de Joden kunnen niet vergeleken worden met het steeds weer opnieuw en overal opgedragen Misoffer; want zij waren alleen maar voorafbeeldingen van het Kruisoffer, terwijl de H. Mis door God is ingesteld om ons de vruchten van het Kruisoffer mee te delen.

Uit: de meest gemaakte moeilijkheden, door Prof. Felix Otten O.P. en Dr. C.F. Pauwels O.P.