Pinksterbedevaart
van Notre-Dame van Parijs naar Notre-Dame van Chartres
De Kerk, het Mystiek Lichaam van Christus
Aan het Kruis heeft Hij zijn taak volbracht, heeft Hij onze zonden op zich genomen en uitgeboet. Nadat Zijn Bloed uit Zijn Lichaam is gestroomd, werd Zijn H. Lichaam in de armen van Zijn H. Moeder Maria gelegd. Hier op Calvarië werd de H.Kerk, het Mystieke Lichaam van Christus, niet alleen geboren maar gelijktijdig ook verenigd met Zijn Moeder. Zo wilde de Heer.
Het Mystieke Lichaam van Christus, met Christus als Hoofd en wij allen als Zijn ledematen, is zichtbaar en concreet aanwezig. Pelgrimerend in de Geest van Calvarië zich voortbewegend als een lange lint door de woesternij van het ondermaanse door alle tijden heen. Een lange lint. Terwijl de één nog pelgrimeert in de Geest van Calvarië – de Strijdende Kerk -, heeft de ander het einddoel, het Hemelse Jeruzalem, bereikt en wacht nog tot hij in de volheid van de loutering mag binnentreden – de Lijdende Kerk -. En hij die eenmaal de volheid van loutering heeft bereikt mag zich verheugen op de vereniging met Hem in het Hemelse Paradijs - de Triomferende Kerk -.
De strijdende, lijdende en triomferende Kerk drie onderscheiden delen van het éne Mystieke Lichaam van Christus, de Ene Helige Rooms Katholieke Kerk, het Volk van God. En zoals het ene lid van een lichaam communiceert met een andere lid, zo kunnen ook wij die tot de strijdende Kerk behoren, communiceren met de triomferende Kerk en de lijdende Kerk. Wij mogen de Heiligen in de triomferende Kerk aanroepen voor ons te bidden, ons tot voorspreker te zijn bij Christus het Hoofd. Ook kunnen wij ons strijdend lijden opdragen voor de loutering van de lijdende Kerk.
Zichtbaar en concreet is de Éne Heilige Katholieke Kerk voor de wereld aanwezig in de vorm van de strijdende Kerk. Deze zichtbare strijdende Kerk is hiërarchisch gestructureerd met haar zichtbare Hoofd, de Paus als plaatsbekleder van Christus, de Bisschoppen, de priesters en de lekengelovigen, wel of niet in religieuze staat, allen gedoopt in de naam van de Vader en de Zoon en de Heilige Geest. Een hiërarchie die door Christus is ingesteld en gewild. Christus die uit het Volk van God mensen weet aan te tekken die hem volgden, die uit zijn volgelingen leerlingen nam, uit deze leerlingen zijn discipelen koos en slechts één van hen werd de rots waarop Hij Zijn Kerk heeft gebouwd. Een Hiërarchie, die naar de mate van Genade door uitverkiezing en wijding op speciale wijze deelgenoot van Hem is geworden. Deelgenoten waarlangs Hij Zijn Genade aan Zijn Kerk uitdeelt.
Deelgenoot in het dienstwerk van de Heer. En toch tegelijkertijd ook deelhebbend aan de strijdende Kerk, pelgrimerend in de Geest van Calvarië. Vallend onder het kruis en weer opstaan net als allen die deelhebben aan de strijdende Kerk. Hier geldt dat de grootheid en heiligheid van de Hiërarchie kan worden afgemeten aan de grootsheid van haar volharding in dienstbaarheid. Het komt er voor allen op aan te volharden tot het einde toe.